Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Flexitrichum flexicaule & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Flessitrique-di-cambo-plegadivo

Flexitrichum flexicaule

Flexitrichaceae Ditrichaceae

Nom en français : Ditric flexueux.

Descripcioun :
Aquelo mousso acroucarpo fragilo de taio mejano (1 à 5 cm) fai de mato coume de como sus li roco cauquiero. Li tijo soun pelouso à la baso e li fueio, de 1 à 3,5 mm, soun primo e en lanço emé uno costo larjo. Fai raramen d'espouroufite.

Usanço :
Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo di fueio primo dóu gènre Flexitrichum, mai que soun pu pichoto o tambèn qu'an pas tant de péu. Peréu emé li meno dóu gènre Dicranodontium o enca amé Distichium inclinatum, pamens an tóuti de celulo alàri que se vèson bèn.

Port : Acroucarpo
Taio : 1 à 5 cm
Fueio : 2 à 3 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Flexitrichum
Famiho : Flexitrichaceae
Famiho classico : Ditrichaceae

Ordre : Dicranales

Coulour de la flour :
Petalo : 0,5 à 0,7 mm
Ø (o loungour) flour : Dènt divisado
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 10 à 2000 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre

Liò : Roco - Camin
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Oulartico
Ref. sc. : Flexitrichum flexicaule (Schwägr.) Ignatov & Fedosov, 2016 (= Ditrichum flexicaule (Schwägr.) Hampe, 1867 )

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Flexitrichum flexicaule & Taraxacum officinale

ges
ges
C
RR
RR
C
C
C

Coumpara Flessitrique-di-cambo-plegadivo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò